Ik gaf laatst een training en daar ging het gesprek over de toegevoegde waarde van denken versus voelen. ‘Alle organisaties zijn rationeel, met voelen kunnen zij niks’, riep een van de deelnemers. Het werd een interessant gesprek…
Want deze stellige uitspraak leidde direct tot weerstand bij een aantal andere deelnemers. Onze maatschappij doet graag een beroep op onze ratio. Op school start dit eigenlijk al. We worden beoordeeld op onze brains, hoe goed we kunnen leren, hoe snel we de stof ‘eigen’ maken. En als we gaan werken, zetten we deze lijn door. Ons hoofd maakt overuren.
Maskers
Ons gevoel delen, het bespreekbaar maken van dat wat er van binnen bij je speelt? Nee, dat is nog niet zo makkelijk. ‘Als ik dat zou doen, nemen ze me niet meer serieus’. ‘Als ik ga vertellen dat ik het spannend vind, lachen ze me uit’. We doen vaak alsof we alles weten en kunnen, dragen maskers om dat te verbloemen wat diep binnen ons van belang is. En ontkennen daarmee onszelf. We spelen een rol en thuis laten we de maskers weer vallen.
Jezelf zijn
Hoe fijn zou het zijn dat je op je werk helemaal jezelf kunt zijn. Met elkaar kunt delen wat jij belangrijk vindt, hoe je soms worstelt met overtuigingen die je beperken in je werk. En je helemaal vrij kunt zeggen ‘ik weet het niet, of ‘hier heb ik nog geen mening over.’ Zonder oordeel, maar vanuit het leren van en met elkaar.
Marieke van Beek 2019