Vorig jaar ben ik 40 geworden, moeder van een dochter en ben ik mijn zus verloren. Op zijn zachtst uitgedrukt, was het een bijzonder jaar. Het was een jaar met enorme hoogtepunten en enorme dieptepunten.
Ik heb gehuild van vreugde, liefde en verdriet. Dit jaar ben ik veranderd of misschien kan ik beter zeggen dat ik probeer te veranderen. Ik ben me er heel erg van bewust dat ik vandaag leef. Ik ben me er ook erg van bewust dat ik niet zeker weet of ik morgen ook nog leef.
Dat betekent niet dat ik vandaag leef alsof het mijn laatste dag is. Als het echt mijn laatste dag zou zijn, dan zou ik nu niet deze blog aan het schrijven zijn. Dan zou ik samen met mijn gezin, familie en vrienden zijn. Maar ik probeer wel bewuster keuzes te maken, keuzes die passen bij wat ik nastreef en wie ik wil zijn.
Begin met het einde voor ogen
Heb je wel eens het boek ‘de zeven eigenschappen van effectief leiderschap’ van Stephen Covey gelezen? Covey stelt in dit boek de vraag: “Wat zou je willen dat men tijdens je grafrede over je zegt?” Wanneer je dit weet, kun je namelijk je leven zo inrichten dat dit ook daadwerkelijk gebeurd. “Begin met het einde voor ogen”, is een van de zeven eigenschappen die Covey in zijn boek beschrijft.
Wat houdt je tegen?
In coaching stel ik deze vraag wel eens aan mijn coachees. Dat levert vaak bijzondere gesprekken op. Het valt me op dat vaak wel duidelijk is wie men wil zijn en wat men nastreeft. Het lastige is vaak het hier en nu dat ons soms in een houdgreep houdt. Recent heb ik iemand gecoacht die al jaren dolgraag voor zichzelf wilde beginnen. Maar er waren allerlei redenen om te wachten met het ondernemerschap.
Waarom? Waarom? Waarom? Die vraag heb ik vele malen gesteld, ook bij ieder antwoord dat ik kreeg. Uiteindelijk was er geen enkele reden om het niet te doen en was er alleen het doel van het ondernemerschap. Deze persoon heeft inmiddels de stap gezet naar het ondernemerschap en in volle tevredenheid. Waarom heb ik het eigenlijk niet eerder gedaan, is zo’n vraag die dan daarna vaak volgt.
Carpe Diem
Pas had ik een heel ander type gesprek. De droom staat gepland en vrijwel alles is geregeld. Maar het duurt nog wel een jaar. En tot die tijd zou deze persoon naar eigen zeggen ‘het wel uitzitten’. Gedeeltelijk vanuit trots en gedeeltelijk vanuit financiële redenen. Ik vertelde over het jaar dat ik achter de rug heb en de keuzes die je in het leven hebt.
‘Het wel uitzitten’, klinkt voor mij als een onaantrekkelijke keuze. Zonder de realiteit uit het ogen te verliezen, wil ik geloven in de kracht van Carpe Diem. Vandaag is immers het geschenk van deze dag.
Indra Schalk, Organiseer Het Zelf, 2018